Πολλές φορές πίστεψα πως δεν έχω δικαίωμα σε κάποιο όνειρο και στην προσπάθειά μου να το διεκδικήσω έκανα λάθη.....
Υπήρξαν και φορές που αναρωτήθηκα αν τελικά έχω δικαίωμα πλέον να κάνω όνειρα, αν πρέπει να αγωνίζομαι για ό,τι πιστεύω πως αξίζει και πως αγαπώ, αν πρέπει να τολμώ να κάνω την υπέρβασή μου,...πέρα από τα πρέπει και τα μη....Όταν λιγοψύχησα, όταν έσκυψα το κεφάλι, όταν οπισθοχώρησα....ένοιωσα πως δεν είμαι Άνθρωπος.....Κι εγώ παλεύω καθημερινά να γίνω.....!
Ο κόσμος είναι όμορφος παρά την υποκρισία, τον μόχθο, την απανθρωπιά και τα προδομένα όνειρα....Γι αυτό θα συνεχίσω να παλεύω, συνθηκολογώντας με την ψυχή μου.....
Αν το όνειρο δεν γίνει ευχή, αν η ευχή δεν γίνει θέλω, αν το θέλω δεν γίνει μπορώ...τότε το όνειρο γίνεται εφιάλτης.....
Ξέρω πια πως αξίζει να υπάρχω για τα όνειρά μου....κι ας είναι αυτά τα όνειρα φωτιά που θα με κάψουν.....
